Tedarik zincirleri global ticareti ve refahı kolaylaştıran bağlayıcı dokulardır. Birbiriyle örtüşen ve bağlantılı şirketlerden oluşan bu ağlar giderek daha karmaşık hale geliyor.
Tedarik zincirleri global ticareti ve refahı kolaylaştıran bağlayıcı dokulardır. Birbiriyle örtüşen ve bağlı şirketlerden oluşan bu ağlar giderek daha karmaşık hale geliyor. Birçok yazılım ve dijital hizmet tedariğini içeriyor, çevrimiçi etkileşimlere dayanıyor. Bu da onları kesintiye uğrama ve tehlikeye girme riskiyle karşı karşıya bırakıyor.
Özellikle KOBİ’ler tedarik zincirlerinde güvenliği yönetmek için proaktif bir arayış içinde olmayabilir ya da bu hususta kâfi kaynağa sahip değildir. Şirketlerin ortaklarına ve tedarikçilerine siber güvenlik konusunda körü körüne güvenmesi mevcut kaidelerde sürdürülebilir değil. Dijital güvenlik şirketi ESET tedarik zincirinde gizlenen siber güvenlik risklerinin nasıl azaltılabileceğine yönelik tekliflerde bulundu.
Tedarik zinciri riski nedir?
Tedarik zinciri siber riskleri, fidye yazılımı ve bilgi hırsızlığından hizmet engelleme (DDoS) ve dolandırıcılığa kadar birçok halde ortaya çıkabilir. Profesyonel hizmet firmaları örneğin avukatlar, muhasebeciler yahut yazılım firmaları klâsik tedarikçileri etkileyebilirler. Saldırganlar ayrıyeten yönetilen hizmet sağlayıcılarının (MSP’ler) da peşine düşebilir zira tek bir şirketi bu biçimde tehlikeye atarak potansiyel olarak çok sayıda alt müşteri işletmesine erişim elde edebilirler. Geçen yıl yapılan bir araştırma, MSP’lerin yüzde 90’ının evvelki 18 ay içinde bir siber taarruza maruz kaldığını ortaya koydu.
Başlıca tedarik zinciri siber taarruz türleri
Güvenliği ihlal edilmiş tescilli yazılım: Siber hatalılar giderek daha yürekli oluyor. Kimi durumlarda, yazılım geliştiricilerini tehlikeye atmanın ve daha sonra alt müşterilere teslim edilen koda makus gayeli yazılım eklemenin bir yolunu bulabiliyorlar.
Açık kaynak tedarik zincirlerine hücumlar: Çoğu geliştirici, yazılım projelerinin pazara çıkış mühletini hızlandırmak için açık kaynak bileşenleri kullanır. Lakin tehdit aktörleri bunu biliyor ve bileşenlere berbat maksatlı yazılım ekleyip, bunları tanınan depolarda kullanıma sunuyor. Tehdit aktörleri, kimi kullanıcıların yama yapmakta yavaş davranabileceği açık kaynak kodundaki güvenlik açıklarından da faydalanmakta süratli davranıyor.
Dolandırıcılık için tedarikçileri taklit etme: Ticari e-posta tehlikesi (BEC) olarak bilinen sofistike taarruzlar bazen dolandırıcıların bir müşteriyi kandırarak para göndermesini sağlamak için tedarikçilerin kimliğine bürünmesiyle gerçekleştirilir. Saldırgan çoklukla taraflardan birine yahut başkasına ilişkin bir e-posta hesabını ele geçirir, devreye girip banka bilgilerinin değiştirildiği düzmece bir fatura gönderme vakti gelene kadar e-posta akışlarını izler.
Kimlik bilgisi hırsızlığı: Saldırganlar, tedarikçiye ya da müşterilerine (ağlarına erişebilecekleri) saldırmak emeliyle tedarikçilerin oturum açma bilgilerini çalar.
Veri hırsızlığı: Birçok tedarikçi, bilhassa hukuk firmaları üzere özel kurumsal sırlara vakıf olan şirketler müşterileri hakkında hassas datalar depolar. Bu şirketler, şantaj yahut öteki yollarla para kazanabilecekleri bilgileri arayan tehdit aktörleri için cazip bir amaç teşkil eder.
Tedarik zinciri riskinin çeşidi ne olursa olsun, sonuç birebir olabilir: Finansal ve prestij hasarı ve hukuk davaları, operasyonel kesintiler, satış kaybı ve kızgın müşteriler. En uygun uygulamaları takip ederek bu riskleri yönetmek mümkündür.
Kaynak: (BYZHA) Beyaz Haber Ajansı