Gazze’nin kuzeyinde çatışmanın ortasında hayatta kalma gayreti veren 23 yaşındaki Mustafa, sesini duyurmak ve yaşadıklarını anlatmak için Doç. Dr. İlkim Büke Okyar’a toplumsal medya üzerinden bir mektup yazdı.
Mustafa mektubun bir kısmında “Bugün size kalbimde ağır bir acı ve ıstırapla yazıyorum. Savaşın Gazze’yi yuttuğu yerde ailem ve benim karşılaştığımız acıları paylaşabilmek için yazıyorum.
Gazze’de hayatın her günü, ümitsizlik ve hayal kırıklığı etrafında acıyla resmedilen bir tuval üzere. Savaş ruhlarımızı parçalıyor ve hayallerimizi yok ediyor… Bir öğün yemek bile ufukta ulaşılmaz bir hayal üzere görülüyor. Bölgemize barış ve istikrarın geri geleceği böylelikle özgürlüğümüzü geri kazanabileceğimiz umuduyla yaşıyoruz” sözlerine yer verdi.
Yeditepe Üniversitesi konferans salonunda Filistin, Gazze ve İsrail bahisli bilimsel toplantı gerçekleştirildi. Siyaset Bilimi ve Memleketler arası Alakalar Kısmı Lider Yardımcısı Doç. Dr. İlkim Büke Okyar’ın konuşmacı olduğu programın moderatörlüğünü birebir fakülteden Dr. Öğrt. Üyesi Murat Arslan yaptı.
Toplantıya Yeditepe Üniversitesi Kurucu ve Onursal Başkanı Bedrettin Dalan, Rektör Prof. Dr. Canan Aykut Bingöl, Hukuk Fakültesi öğretim üyesi Prof. Dr. Mesut Hakkı Caşın, Tarih Kısmı Lider Yardımcısı Doç. Dr. Furkan Kaya, Kamu İdaresi Kısım Lideri Doç. Dr. Deniz Tansi gibi bir çok akademisyen, yönetici ve öğrenci katıldı.
Konuşmasına, Gazze’de hayatta kalmaya çalışan Mustafa’nın kendisine gönderdiği mektubu okuyarak başlayan Doç. Dr. İlkim Büke Okyar, “Mustafa, mektubunu sesini duyurmam için öğrencilerime okumamı istemişti. Gazze’nin kuzeyinde ayakta kalmış 4-5 binadan birinde yaşıyor. Kenti çeşitli sebeplerle terk edememiş, başka Filistinlilerle hayatta kalma çabası veriyor. Mustafa kendini şanslı görüyor, zira çekirdek ailesi hala hayatta. Ancak annesi ve babası ile birebir binada yaşamıyor. Mahalleler ortasında İsrail ordusunun denetimleri nedeniyle de birbirlerini göremiyorlar. Nadiren telefonla haberleşiyorlar” sözlerini kullandı.
Doç. Dr. Okyar’ın okuduğu mektupta Mustafa, şu sözler yer vermişti:
“Merhaba dünya, size Gazze’nin kalbinden yazıyorum. 8 aydan fazla süren acının içinden tecrübelerimi paylaşmayı umuyorum. Benim adım Mustafa, 23 yaşındayım. Bugün size kalbimde ağır bir acı ve hüzünle yazıyorum. Savaşın Gazze’yi yuttuğu yerde ailemin ve benim karşılaştığım acıları paylaşabilmek için yazıyorum. Savaşın ve bombaların başlangıcından bu yana daima bir dehşet ve telaş içindeydik. Meskenimiz savaş uçaklarıyla zalimce bombalandıktan sonra her şey daha da berbatlaştı. İvedilikle kaçmak ve kendimize sığınacak bir yer bulmak zorunda kaldık. Bombalamayı takip eden anlar panik ve dehşet doluydu. Ne yapacağımızı ve nereye gideceğimizi bilmiyorduk. Kendimizi, sözlerin yetersiz kaldığı savaşın, hayatımızda bıraktığı yıkım ve kaybın boyutunu anlatmakta zorlandığımız bir durumda bulduk. Yalnızca konutumuzu değil, tıpkı vakitte güvenlik ve istikrar hissimizi de kaybettik. Hayallerimiz kül oldu. Geride, sahip olduğumuz her şeyi bıraktık. Artık boş ve enkaz halindeki sokaklar tek konutumuz. Gazze’de hayatın her günü, ümitsizlik ve hayal kırıklığı etrafında acıyla resmedilen bir tuval üzere. Savaş ruhlarımızı parçalıyor ve hayallerimizi yok ediyor. Lakin geriye kalan tek şey dayanıklılık. Yüksek fiyatlar, yetersiz kaynaklar, ailemin yiyecek ve ilaç zahmeti içinde ezilmesine sebep oluyor. Bir öğün yemek bile ufukta ulaşılmaz bir düş üzere görülüyor. Su ve elektrik olmaması yaşadığımız zorlukların düzeyini artırıyor. Uzun geceler karanlık gölgelerle üzerimize çöküyor. Acı dolu bir dünyada yaşıyor, hayatta kalmaya çalışıyoruz. Gazze’de özgürlüğümüzü ve bağımsızlığımızı kaybettik. Refah üzerinden çıkış aslında değerliyken artık daha da yüksek fiyat uygulanması durumu daha da zorlaştırdı. Kişi başı 5 bin dolara ulaşan çıkış fiyatını ödemek imkânsız. Bu şartlar bizi geleceğimiz hakkında belirsizlik içinde yaşamaya zorluyor. Fakat bölgemize barış ve istikrarın geri geleceği ve böylelikle özgürlüğümüzü geri kazanabileceğimiz umuduyla yaşıyoruz. Bunlar benim hayattaki son sözlerim olabilir. Öyleyse dualarınızda beni unutmayın, âlâ anılarla hatırlayın. Herkes için barış ve adaletin karar süreceği Gazze ve öbür yerlerde de insanların itimat içinde onurla yaşayacağı günü umut ediyorum”
“Kendimi ‘Daha Makus Olamaz’ Diye Düşünürken Buluyorum”
Sesi titreyerek konuşan Doç. Dr. Okyar, “8 ayı geçen savaştan sonra, beni neyin beklediğini bilmiyorum. Dünyanın en mutsuz yeri haline gelen yerde ömür ve mevtin bir anlık manzarası, bedeni yanıklarla kaplı bebekler, uzuvları olması yerde kanlı bandajları olan çocuklar, annelerin kefenleri üzerinden bebeklerinin yüzlerini öpmesi üzere, bu merhametsiz savaşın imgelerine bakarken, kendimi ‘daha makus olamaz’ diye düşünürken buluyorum. Sonra her şey çok daha makûs oluyor. İnsanlık çıtası yeni bir taban düzeye düşmeye devam ediyor. Gerçek şu, çatışmanın bir tarafı kendini anlatma hakkından yoksun kaldığında, eksik bir anlatımla kalıyoruz. Savaşın 7 Ekim’de başladığı söyleniyor, hem hayır hem de evet. 7 Ekim’deki taarruz, destanın yeni ve yıkıcı bir kısmını açtı lakin, bir küme için… Lakin daha büyük öykü, çoğunuzun hayatından daha uzun müddettir devam ediyor” tabirlerini kullandı.
“Acilen Ateşkes Yapılması ve Bu Yıkımın Durdurulması Lazım”
Doç. Dr. Okyar, “Gazze halkı hiç bu kadar temaslı tıpkı vakitte da izole olmamıştı. Besin, su, ilaç, yakıt üzere insan ömrünü sürdürmek için gerekli olan her şeyden yoksun bırakılmış durumdalar. Filistinliler uzun vakittir öykülerini dünyaya anlatmayı, seslerinin duyulmasını hayal etti. Bugün seslerini yüksek ve net bir halde duyuruyorlar lakin ne kıymetine? Kitle dayanağı toplamak için kitle vefatları mi gerekiyor? Şayet adaletsizlik devam ediyorsa milyonlarca insanın haksızlığa uğradığını düşünmesi neye fayda? Acil ateşkes yapılması ve yıkımın durdurulması lazım, yerinden edinmeler sona ermelidir” dedi.
“Birlikte Var Olmak Mümkün”
Umudun olduğunu vurgulayan Doç. Dr. Okyar, “Bu savaş şu anda sona ermelidir. Bildirimiz bu olmalıdır. İnsani yardımlara yapılan engellemeler sona ermelidir. Her iki taraftaki rehineler meskenlerine dönmelidir. Ancak bu yalnızca başlangıçtır. Filistinliler, çoğumuzun doğal kabul ettiği şeyleri istiyor. Kendi yazgısını tayin hakkı, kendi hayatlarını inançlı ve onurlu halde yönetme yetkisi, her şeyden kıymetlisi özgürlük. Bunlar İsrail ile barış içinde yan yana yaşayan hükümran bir Filistin devletinin kurulmasıyla mümkündür” diye konuştu.
“Doğru Olanı Savunmadığımızda, Yanlış Olan Her Şeyi Onaylamış Oluruz.”
Okyar, “Filistin dayanışması gelip süreksiz bir trend haline gelmemelidir. Değişim mümkündür, bunu yapabiliriz. Adaletsizlik aksine çevrilebilir. Köleliğin olmadığı, duvarların yıkıldığı bir gerçeklik mümkün. Bunun olabileceğini uzun vakittir yaptığım saha çalışmalarında görüyorum. Birlikte var olmak mümkün” dedi.
Kaynak: (BYZHA) Beyaz Haber Ajansı
